ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش انگیزه تحصیلی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه اصفهان بر اساس نظریه خودمختاری

هدف پژوهش حاضر، ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش انگیزه تحصیلی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه اصفهان بر اساس نظریه خودمختاری است. بدین منظور ۱۲۳ نفر دانشجوی دختر و پسر مقطع کارشناسی به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین دانشجویان دانشگاه اصفهان انتخاب و بررسی شدند. روش پژوهش توصیفی و از نوع آزمون سازی بود. پس از بررسی مبانی نظری انگیزه تحصیلی و بررسی روایی صوری و محتوایی، مقیاس مقدماتی انگیزه تحصیلی دانشجویان ساخته شد. داده های حاصل از ابزار پژوهش، با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی و آلفای کرونباخ  و ضرایب همبستگی تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد مقیاس انگیزه تحصیلی دانشجویان از هفت عامل تشکیل شده است که چهار عامل آن (خودکار آمدی تحصیلی، انگیزه پیشرفت، خود پنداره مثبت و انگیزه درونی برای کسب دانش) مربوط به انگیزش درونی و سه عامل دیگر (محیط آموزشی، عوامل اجتماعی و عوامل اقتصادی) مربوط به انگیزش بیرونی هستند. ضریب روایی همزمان مقیاس سنجش انگیزه تحصیلی با عملکرد تحصیلی به ترتیب عبارت از: عوامل اقتصادی ۷۵/۰، محیط آموزشی ۷۲/۰، خود پنداره مثبت ۷۸/۰، عوامل اجتماعی ۷۷/۰، انگیزه درونی برای کسب دانش۷۸/۰، انگیزه پیشرفت ۷۶/۰ و خودکار آمدی تحصیلی ۸۴/۰ است. ضریب آلفای کل مقیاس نیز ۹۲/۰ است. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد مقیاس انگیزه تحصیلی از روایی و پایایی رضایت بخشی برخوردار است.

Keywords:

انگیزه تحصیلی , اعتبار یابی , انگیزش درونی , انگیزش بیرونی , دانشجویان