بررسی تطبیقی جذابیت در فضای شهری قدیم و جدید

اصطلاح جذابیت ابتدا با توجه به قوه ی جاذبه زمین بیان شد و به مرور در ادبیات موضوعی محورهای مختلف آورده شده است. دراین بین جذابیت را در فضای شهری به ارتقاء سطوح مختلف یک شهر و میزان بهره وری از فضای شهری ارتباط مستقیمی دارد.جاذبه ی محیطی یک امر ذهنی و متناسب با نظر و عقیده افراد در آن محیط شکل می گیرد که خود نشات از فرهنگ، جنسیت،هویت ، تاریخ و موارد دیگری می شود. در این پژوهش فاکتور های جذابیت در معماری و شهرسازی سنتی با اشاره به سبک هایگذشته می پردازد و به کلیت شاخص ها اشاره می شود و در ادامه به مقایسه تطبیقی نمونه های موردی می پردازیم. نمونهمجموعه شهری جدید، میدان امام حسین تهران یکی از قطب های فعال شهری با ساخت و ساز های امروزی می باشد و نمونهمجموعه شهری سنتی ، میدان نقش جهان اصفهان که به عنوان میدانی که طرح آن کمتر دچار دخل و تصرف شده است.روشمقایسه تطبیقی در ابتدا به صورت توصیف نمونه های موردی و تحلیل آن ها و در انتها مقایسه تطبیقی صورت می پذیرد.هدف این پژوهش رسیدن به شاخص های جذابیت فضای شهری از طریق مقایسه تطبیقی بین دو نمونه جدید و قدیم بوده که درانتها به فاکتور های موفقیت و فاکتور های کمتر اهمیت داده شده اشاره شده و تفاوت و شباهت بین دو نمونه بیان می گردد.نتیجه کلی این پژوهش بیان می دارد که برای رسیدن با جذابیت محیطی باید به تمامی عوامل و فاکتور های فضای شهری اهمیتلازم را قائل شد و از همه مهم تر اکتفا به هویت و فرهنگ یک وادی است که موجب جذابیت یک فضا در سطح کشور و حتی بینالمللی در اعصار مختلف می گردد.

Keywords:

جذابیت محل , عوامل ایجاد کننده محیط زندگی شهری جذاب , اصول در معماری و شهرسازی ایرانی