وحید سلیمانی - دانشجوی دکتری مکانیک گرایش ساخت و تولید، دانشگاه پردیس کیش تهران
علیرضا کاووسی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی مواد ، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی علوم تحقیقات
حسین قیاسوند - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی مواد ، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه سمنان

در این مقاله ابتدا به بررسی ترکیب شیمیایی فولاد AISI۴۱۳۰ و خواص مکانیکی آن در شرایط آنیل ، پرداخته شده و در ادامه با تعریف استاندارد AWS D۱.۱ بعنوان مرجع جوشکاری، دو نمونه قطعه جوشکاری شده تهیه شده و جهت استحکام دهی از سخت کاری القایی استفاده گردید سپس از نمونه ها تست کشش و نمونه جهت متالوگرافی و تعیین اندازه دانه از نواحی جوش و فلز پایه گرفته شد.در فرآیند جوشکاری از سیم جوش ER۱۲۰S-۱ استفاده شده و همچنین فرآیند عملیات پیشگرم از فرآیند جوشکاری حذف گردیده است. سیکل عملیات حرارتی القایی در نظر گرفته شده برروی نمونه اول و دوم جوشکاری شده تولیدی بصورت کوئنچ و تمپر می باشد و در قطعه سوم تنها به صورت کوئنچ شده می باشد. سپس به بررسی و مقایسه نتایج حاصل از سخت کاری القایی پرداخته می شود. ساختار حاصل از سخت کاری القایی ، ساختار مارتنزیت تمپر شده می باشد و این ساختار در تمام نواحی فلز پایه فلز جوش در تمامی نمونه های جوشکاری شده مشاهده می گردد. با توجه به پدیده Self tempering در سخت کاری القایی در صورتی که استحکام و الانگشین بدست آمده الزامات طراحی سازه مورد نظر را پاس نماید، نیازی به فرآیند تمپر نمی باشد و ساختار حاصل از این سخت کاری به صورت مارتنزیت تمپرشده می باشد و مشکلات حاصل از سریع سرد کردن و ایجاد تنش های داخلی و تشکیل ساختار مارتنزیت ( ساختار فولاد سریع سرد شده و ناپایدار) رفع می گردد

عملیات حرارتی القایی، فولاد AISI۴۱۳۰، AWSD۱.۱ ، Self tempering ، استحکام ، متالوگرافی