کاربرد اصول گرایس در گفتار کودکان پسر مبتلا به اوتیسم و سالم
عنوان مقاله: کاربرد اصول گرایس در گفتار کودکان پسر مبتلا به اوتیسم و سالم
شناسه ملی مقاله: JR_PAZAND-10-36_003
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_PAZAND-10-36_003
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
رحیمه روح پرور - استادیار، رشته زبان شناسی همگانی، گروه زبان های خارجی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهدیه کرمی - کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
خلاصه مقاله:
رحیمه روح پرور - استادیار، رشته زبان شناسی همگانی، گروه زبان های خارجی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهدیه کرمی - کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
اوتیسم (درخودماندگی) نوعی اختلال رشدی- عصبی است که مشکل در زبان و گفتار یکی از مشخصههای اصلی آن است. در پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر که از نوع مقطعی است، با ضبط گفتار روزمره کودکان، میزان پایبندی به اصول گرایس در گفتار ۲۰ کودک پسر شش تا یازده ساله مبتلا به اوتیسم در مراکز توانبخشی کرمان با ۲۰ کودک پسر سالم شش تا یازده ساله از مدارس ابتدایی و راهنمایی شهر کرمان مقایسه میشود. یافتهها با استفاده از آزمون دقیق فیشر در نرمافزار SPSS نسخه ۱۹ پردازش شدند. نتایج نشان میدهد که بین کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان سالم در رعایت اصول کمیت، ارتباط و حالت تفاوت معناداری وجود دارد. عدم رعایت اصول گرایس موجب میشود گفتار کودکان مبتلا به اوتیسم بیمعنی و بیارتباط به موقعیت و بافت زبانی به نظر برسد و نشانگر این نکته است که عملکرد این کودکان در راستای نظریه ذهن نیست.
کلمات کلیدی: اوتیسم, اختلال رشدی- عصبی, اصول گرایس, نظریه ذهن
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1362470/