فرزانه گشتاسب - دانشیار رشته فرهنگ و زبانهای باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، پژوهشکده زبان شناسی
نادیا حاجی پور - پژوهشگر فرهنگ و زبانهای باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

داستان «سفر برزویه طبیب به هند» روایات گوناگونی دارد که می توان تمامی آنها را در دو گروه، یکی تحریر بلندتر و دیگری تحریر کوتاه­تر طبقه بندی و مقایسه کرد. در داستان بلندتر برزویه پزشک خسرو اول، انوشیروان به هند می رود تا کتاب کلیله و دمنه را یافته و با خود به ایران آورد. در تحریر کوتاه­تر، داستان به صورت تمثیل بیان شده است. به این ترتیب که برزویه در کتابی خوانده است که گیاهی بر کوه های سرزمین هند می روید که مردگان را زنده می کند، او برای یافتن این گیاه به هند می­رود ولی با وجود جستجوی بسیار آن را نمی­یابد. در پایان وی درمی­یابد که سرچشمه این راز، تمثیلی حکیمانه است و منظور از گیاه زندگی بخش، دانش است که بی­خردان (= مردگان) را زنده می­کند؛ بنابر این سعی می­کند تا کتاب­هایی را که منشاء حکمت و دانایی­اند از هند جمع­آوری کند و با خود به ایران بیاورد. آنچه در این گزارش به آن پرداخته شده است، بررسی و مقایسه روایتی در کتاب پهلوی وجرکرد دینی است که بسیار به تحریر کوتاه­تر داستان سفر برزویه به هند شبیه است. در این روایت اوشنر دانا تمثیل گیاه زندگی­بخش را بیان می کند.  

کلیله و دمنه, اوشنر دانا, گیاه زندگی بخش, برزویه