مهرداد موحدی - دانشجوی دکترا، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد یزدی - استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مهرداد بهزادی - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

کانسار اسکارنی عشوند در اثر تزریق توده نفوذی فلسیک در سنگ های کربناته به سن پرمین و تریاس و تبادل یونی بین آن ها تشکیل شده است. به منظور تعیین ویژگی های سیال کانه ساز، میانبارهای سیال در کانی های کوارتز و کلسیت زون کانی سازی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج اندازه گیری ها نشان می دهد که در این کانی ها دو دسته میانبار سیال نوع (L+V) با شوری کم تا متوسط و گستره دمای همگن شدگی ۱۴۹ تا ۴۸۰ درجه سانتیگراد و نوع (V+L) با شوری کم تا متوسط و گستره دمای همگن شدگی ۳۳۸ تا ۴۴۸ درجه سانتیگراد وجود دارد که هر دو در مرحله پسرونده اسکارن ایجاد شده اند. خاستگاه میانبارهای سیال نوع (L+V) ماگمایی_جوی و دگرگونی و نوع (V+L) سیالات دگرگونی هستند. فرآیندهای آمیختگی هم دمای سیالات با شوری مختلف و رقیق شدگی سیالات بر اثر مخلوط شدن آب های جوی با سیالات ماگمایی_دگرگونی عوامل اصلی تکوین سیالات کانه ساز در این کانسار هستند. فشار سیالات در طول زمان تشکیل کانسنگ از کمتر از ۵۰ تا اندکی بیش از ۱۵۰ بار متغیر بوده و دمای تقریبی تشکیل کانسار بین ۲۰۰ تا ۳۶۰ درجه سانتیگراد بوده است. بر این اساس می توان عمق تشکیل کانسار اسکارن عشوند را حدود ۶۵۰ متر نسبت به سطح ایستابی قدیمی تخمین زد.

ریزدماسنجی, میانبارهای سیال, اسکارن, عشوند, غرب ایران