صفیه فرخی مقدم - دانشجوی دکترا، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، گروه فیزک دریا، دانشگاه آزاد اسلامی، علوم وتحقیقات تهران، تهران، ایران
عباسعلی علی اکبری بیدختی - استاد، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران، ایران
فرهنگ احمدی گیوی - دانشیار، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران، ایران
مجتبی عظام - استادیار، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

شوری و دمای آب از ویژگی های مهم فیزیکی آب دریا به شمار می روند. مقدار مطلق و تغییرپذیری آن برحسب زمان در نقاط و اعمال مختلف دریا تعیین کننده شرایط امکان زیست،‍ توسعه موجودات گیاهی و جانوری و همچنین نوع و نحوه فعالیت انسان در دریاست. دما  وشوری به واسطه تاثیر بر روی واکنش های شیمیایی و زیست شیمیایی ارگانیسم های آبی دارای اهمیت خاصی هستند. در این پژوهش اثرات تغییر دراز مدت شرایط جو (اقلیم)  بر ویژگی های فیزیکی دما و شوری آب های خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفته است. برای شبیه سازی عددی این ویژگی ها از مدل عددی اقیانوسی یک بعدی   (PROgram for Boundary layers in Environment) PROBEاستفاده شده است. داده های ورودی این مدل شامل اطلاعات هواشناسی به دست آمده از ECMWF و همچنین مقادیر اولیه ایستگاه می باشد. برای شبیه سازی تلاطم قائم، روابط مختلف پارامترسازی آن شامل اکسل-لیونگمن، امستد، رودی، پاکانوفسکی و مارچوک برای ایستگاهی واقع در خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفته و نتایج آنها با اندازه گیری های نیمرخ قائم دما و شوری در ۳ ایستگاه در خلیج فارس مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج بررسی ها نشان دهنده آن است که رابطه امستد بهتر از سایر روابط تلاطم قائم را در خلیج فارس شبیه سازی می نماید. افزایش دما (از یک تا دو درجه سلسیوس در ده سال) و تاحدی شوری در خلیج فارس با شبیه سازی­های حاضر، در طول یک دوره ده ساله، از نتایج این بررسی است.

تغییرات فیزیکی, دما و شوری, خلیج فارس, تغییر اقلیم, مدل PROBE