محمدرضا قاسمپور - دانشجوی دکترا، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، ایران
ناهید شبانیان - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، ایران
علیرضا داودیان - استاد، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، ایران
سید حسام الدین معین زاده - دانشیار، گروه زمین‎شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

منطقه حرجند در شمال خاوری کرمان در پهنه ایران مرکزی و کمربند تکتونیکی کاشمر-کرمان قرار دارد. در این منطقه سنگ های گابرویی به همراه دایک های دلریتی در داخل سنگ های رسوبی سری دسو با سن اینفراکامبرین نفوذ کرده اند. گابروها و دایک های دلریتی ترکیب تقریبا یکسانی داشته و دارای کانی های اصلی کلینوپیروکسن و پلاژیوکلاز و کانی های فرعی اولیوین، آمفیبول، آپاتیت و کانی های کدر می باشند. بافت های موجود در این سنگ ها گرانولار متوسط تا ریز بلور و افیتیک تا ساب افتیک هستند. ترکیب پلاژیوکلاز این سنگ ها در گستره لابرادوریت (An۵۳-۶۷) قرار می گیرد، اما بواسطه سوسوریتی شدن در گابروها ترکیب اولیگوکلاز و در دایک های دلریتی ترکیب آلبیتی را نشان می دهند. ترکیب کانیایی کلینوپیروکسن ها از نوع کلینوپیروکسن های منیزیم-کلسیم-آهن دار و از نوع دیوپسید و اوژیت بوده و توزیع Al در ساختار کلینوپیروکسن ها تبلور آنها از یک ماگمای با فشار بخار آب متغیر و کمتر از ۱۰ درصد را نشان می دهد. بر پایه ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن ها ماگمای سازنده سنگ ها غالبا ماهیت تولئیتی و کمتر آلکالن داشته و از لحاظ جایگاه زمین ساختی در ارتباط با محیط های درون صفحه ای هستند. ارزیابی زمین دما-فشارسنجی کلینوپیروکسن ها دمای تشکیل ۱۱۲۷ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد و فشار کمتر از ۶ کیلوبار را برای این سنگ های مافیک نشان می دهد.

کلینوپیروکسن , گابرو , دایک های دلریتی , کرمان , حرجند