احمد شانه ساززاده - گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه اصفهان
ضیا الدین الماسی - دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

اعمال مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی با رویکرد توسعه پایدار به دلیل گستردگی و تنوع فعالیت ها و اقدامات، تعقیب همزمان چند هدف، یکپارچه سازی عوامل مدیریتی و نیز دخالت در رویه های جاری توسعه و روند تغییرات اکولوژیکی، نیازمند استقرار نظامی برای پایش و ارزشیابی خود است. نظارت و ارزشیابی موفق مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی مستلزم کاربرد شاخص های با قابلیت اندازه گیری آسان، مقرون به صرفه، عینی، با حساسیت کافی و مبتنی بر تئوری های علمی است. در این مقاله شاخص های مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ایران مبتنی بر توسعه پایدار که محتوای آن شامل سه دسته شاخص های عملکرد مدیریتی، اکولوژیکی و اقتصادی، اجتماعی می باشد معرفی می شود. با قرار دادن شاخص های مذکور در چهارچوب مدل محرک – فشار – وضعیت– تاثیر – پاسخ، امکان برقراری ارتباط منطقی شاخص ها فراهم می گردد. سپس این شاخص ها بر اساس اهداف مدیریت یکپارچه منطقه ساحلی ایران به روش علمی بومی سازی شده و بدین منظور چند شاخص جدید در دو جنبه مدیریت (نهادی) و اقتصادی- اجتماعی پیشنهاد شده است. همچنین به منظور درک یکسانی از اهداف و تعاریف و سنجش های صورت گرفته، شاخص ها استاندارسازی شده اند.

مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی, پایش و ارزشیابی, نظارت و ارزشیابی, توسعه پایدار, شاخص