حسین ابوطالبی - دانشجوی دکتری، گروه حسابداری، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
محسن دست گیر - استاد، گروه حسابداری، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران (عهده دار مکاتبات)
غلامرضا سلیمانی امیری - دانشیار، گروه حسابداری، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

معیارهای مختلفی برای ارزیابی بازده مورد انتظار شرکت ها معرفی شده است که مورد توجه سرمایه گذاران و اعتباردهندگان می باشد. هدف این پژوهش بررسی مقایسه ای قدرت تبیین مدل های بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از بتای شرطی می باشد. بدین منظور اطلاعات ۱۶۱ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال ۱۳۹۴ تا پایان سال ۱۳۹۸ مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. در این تحقیق قدرت توضیح دهندگی مدل های ۵ عاملی فاما فرنچ، Q عاملی HXZ و ۴ عاملی کارهارت با استفاده از بتای شرطی مقایسه شده است. با توجه به روش های آماری انجام شده در سطح اطمینان ۹۵/۰ فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است. همچنین این پژوهش از لحاظ ماهیت توصیفی همبستگی است و برای برآورد مدل ها از رگرسیون سری زمانی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد قدرت تبیین مدل ۵ عاملی فاما فرنچ با استفاده از بتای شرطی بیشتر از مدل های ۴ عاملی کارهارت و Q عاملی HXZ است. همچنین استفاده از آزمون GRS که تحلیل آن عمدتا مبتنی بر عرض از مبدا رگرسیون ها می باشد، تفاوت معناداری بین مدل های پژوهش نشان نداد.

بتای شرطی, قدرت تبیین بازده سهام, مدل های پنج عاملی فاما و فرنچ, کارهارت و Q عاملی HXZ