مطالعه مقایسه ای رویکرد سیاست های حزبی در آلمان و ایران

در مطالعات مربوط به علل ناکارآمدی احزاب سیاسی در ایران عمدتا بر علل و عوامل متعدد تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تاکید می­شود. معمولا در این زمینه مطالعات نهادگرایانه اندکی انجام می­شود و بررسی سیاست­های حزبی دولتی مورد غفلت واقع می­شود. در این مقاله از منظر نهادگرایانه به بررسی سیاست­های حزبی نظام سیاسی و تاثیر آن بر ناکارآمدی احزاب سیاسی در ایران پرداخته شده است. نظام­های سیاسی سیاست­های حزبی خود را با رویکردهای متفاوتی اتخاذ می­کنند و بر همین اساس تاثیرات متفاوتی نیز بر حیات احزاب سیاسی در کشورها برجا می­گذارند. از این­رو در این مقاله رویکرد سیاست­های­ حزبی جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با سیاست­های حزبی جمهوری فدرال آلمان که پیشگام سیاستگذاری حزبی در جهان است، بررسی می­شود. پرسش اساسی این است که سیاست­های­ حزبی در ایران در مقایسه با سیاست­های حزبی در آلمان چه تفاوت­هایی دارد و این تفاوت­ها چه تاثیری بر حیات احزاب سیاسی در ایران می­گذارند؟ به زعم این مقاله رویکرد اتخاذ شده در سیاست­های حزبی دولتی ایران رویکردی کنترل­کننده و محدود­کننده است و همین عامل به فرض مساعد بودن سایر شرایط؛ امکان شکل گیری، رشد و فعالیت موثر احزاب سیاسی در ایران را سخت کرده و موجب ناکارآمدی آنها شده است. در پایان مقاله نیز پیشنهادهایی در راستای سیاستگذاری مطلوب حزبی در ایران ارائه شده است.

Keywords:

سیاست های حزبی , احزاب سیاسی , ایران , آلمان