ابراهیم مهاجر - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی و مدرس دانشگاه پیام نور

رویکرد اکثر کشورها برای دست یابی به آرمان های پایدار توسعه، از طریق نهادینه کردن برنامه های جامع توسعه کارآفرینی صورت خواهدپذیرفت. در سازمان های کوچک و بزرگ باید شرایطی را فراهم کرد تا همه کارکنان، روحیه کارآفرینی پیدا کرده، بتوانند به راحتی، به طور پیوسته و به صورت فردی یا گروهی فعالیت های کارآفرینانه خود را به اجرا درآورند. سرعت نوآوری و ارائه محصولات جدید به قدری سرعت یافته که تغییرات، ابتکارات و بهبود در کارها به امری عادی تبدیل شده است. در این پژوهش ضمن مطالعه اهداف، استراتژی و الگوهای کارآفرینی، به بررسی موانع و محدودیت های متعددی که برای حرکت به سوی توسعه کارآفرینی در سازمان ها وجود دارد پرداخته می شود. هر چند بسیاری ازاین موانع ناخواسته بوده و برخی به قدری مخرب هستند که افراد ترجیح می دهند از فعالیت های کارآفرینانه دست بردارند. امروزه به کارآفرینی سازمانی به دلیل نقشی که در تقویت موقعیت رقابتی سازمانها ایفا می کند توجه خاصی می شود. لذا باید در فراهم آوردن محیط مناسب و آموزش هایی که ویژگی ها، تجربیات و مهارت های لازم را در افراد تقویت کند تلاش نمود. تمامی هدف ها باید به منظور ایجاد انگیزش در بین افراد وایجاد کارآفرینان جدید، آگاهی دادن، هدایت و تشویق کارآفرینان به سوی کسب مهارت های لازم و ارائه آموزش های لازم برای کسب مهارت های مورد نیاز به کارآفرینان صورت می گیرد و گذراندن این دوره ها برای موفقیت کارآفرینانی که قبلاً هیچگونه سابقه و زمینه محیطی لازم برای آنان فراهم نبوده، ضروری است. ایجاد و توسعه کارآفرینی باید در سازمان ها نهادینه شود تا بتوان به صورت واقع گرایانه و با پیاده سازی برنامه های بلندمدت و استفاده از فناوری های نوین و ارائه الگوهای کاربردی و راهبردی، سازمانها را در مسیر حرکت به سمت پرورش روحیه و رفتارهای کارآفرینانه سوق داد.

کارآفرینی سازمانی، موانع کارآفرینی، توسعه، آموزش