بیتا بردبار - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودش
سیدنعمت اله موسوی - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

در حالی وارد قرن بیست و یکم شده ایم که اقتصاد کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه با نیروی حیات آفرین کارآفرینی از نو زنده شده است. شایان ذکر می باشد که کارآفرینی همان نیرویی است که اول بار هم، خود موتور محرک اقتصاد کشورها بوده و امروز نیز با چهره ای نو، در میان رکود جهانی اقتصاد، جان تازه ای در آن ها می دمد. در دنیای در حال تحول امروز،کامیابی از آن جوامع و سازمان هایی است که بین منابع کمیاب و قابلیت های مدیریتی و کارآفرینی منابع انسانی خود رابطه معنی داری برقرار سازند. چرا که جوامع و سازمان هایی می توانند در مسیر توسعه، حرکت رو به جلو و با شتابی داشته باشند که با ایجاد بسترهای لازم، منابع انسانی خود را به دانش و مهارت کارآفرینی مولد تجهیز کنند تا با استفاده از این توانمندی ارزشمند، سایر منابع جامعه و سازمان را به سوی ایجاد ارزش و حصول رشد و توسعه، مدیریت و هدایت کنند. یکی ازکارکردهای اصلی آموزش در سطوح مختلف به ویژه آموزش عالی، تربیت فارغ التحصیلان خلاق و کارآفرین می باشد.نگاهی اجمالی به کارایی فارغ التحصیلان رشته های کشاورزی و توانمندی های عملی آن ها برای ایجاد تحول در بخش کشاورزی کشور نشان دهنده این واقعیت می باشد که آموزش در رسیدن به این مهم از کارایی چندانی برخوردار نبوده است. مطالعه حاضر در پی پاسخ گویی به این سؤالات است که موانع تحقق کارآفرینی در آموزش کشاورزی ما کدامند؟ آیا راهکارهایی برای رفع این موانع وجود دارند؟

کارآفرینی، آموزش کشاورزی، توسعه کشاورزی