مدل یابی تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی و هوش اجتماعی با میانجی گری هوش معنوی در بیماران قلبی

تاب آوری نقش مهمی در سلامت و کیفیت زندگی دارد و از عوامل موثر بر آن می توان به ویژگی های شخصیتی، هوش اجتماعی و هوش معنوی اشاره کرد. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل یابی تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی و هوش اجتماعی با میانجی گری هوش معنوی در بیماران قلبی انجام شد. طرح پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش بیماران قلبی مراجعه کننده به کلینیک های درمانی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان از میان آنها تعداد ۳۸۴ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تاب آوری (کونور و دیویدسون، ۲۰۰۳)، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی (کاستا و مک کری، ۱۹۹۲)، مقیاس هوش اجتماعی ترومسو (سیلورا و همکاران، ۲۰۰۱) و مقیاس هوش معنوی (آمرام و درایر، ۲۰۰۷) بودند. داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری از نوع تحلیل مسیر در نرم افزارهای SPSS-۲۳ و LISREL-۸.۸ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که مدل تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی و هوش اجتماعی با میانجی گری هوش معنوی برازش مناسبی داشت و روان رنجورخویی، برون گرایی، گشودگی، وجدان گرایی و هوش اجتماعی بر هوش معنوی و تاب آوری اثر معنادار مستقیم داشتند (۰۵/۰>P)، اما توافق پذیری بر هوش معنوی و تاب آوری اثر معناداری نداشت (۰۵/۰هوش معنوی بر تاب آوری اثر معنادار مستقیم داشت (۰۵/۰>P). همچنین، روان رنجورخویی، برون گرایی، گشودگی، وجدان گرایی و هوش اجتماعی از طریق هوش معنوی بر تاب آوری اثر معنادار غیرمستقیم داشتند (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه ریزی جهت بهبود تاب آوری در بیماران قلبی ضروری است و متخصصان و درمانگران حوزه سلامت می توانند از طریق کاهش روان رنجورخویی و افزایش برون گرایی، گشودگی، وجدان گرایی و هوش اجتماعی میزان تاب آوری در بیماران قلبی را بهبود بخشند.

Keywords:

تاب آوری , ویژگی های شخصیتی , هوش اجتماعی , هوش معنوی