زهره غفاری جاهد - دانشجوی دکترای روانشناسی
ناصر امینی - گروه روانشناسی، واحدبوشهر، دانشگاه ازاد اسلامی، بوشهر، ایران
عزت دیره - دکترای روانشناسی تربیتی،استادیار،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد بوشهر،بوشهر،ایران
کامران میرزایی - دکترای تخصصی پزشکی اجتماعی،دانشیار،دانشگاه علوم پزشکی بوشهر،واحد بوشهر،ایران

چکیدههدف: یکی از بیماریهایی که همه ابعاد وجود انسان را تحت تاثیر قرار میدهد و علاوه بر ناتوانی های جسمانی، پیامدهای اجتماعی و روانشناختی به دنبال دارد، سندرم روده تحریکپذیر است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد پذیرش و تعهد بر باورهای غیرمنطقی و تصویر بدنی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر انجام شد.روش پژوهش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی بیماران مرد مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مراجعه کننده به بیمارستان میلاد شهر تهران در سال ۹۸-۱۳۹۷ تشکیل داد. با روش نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی سازی در دو گروه مساوی ۳۰ نفری جایگزین شدند. گردآوری داده ها با کمک پرسشنامه باور غیرمنطقی (جونز، ۱۹۶۸) و پرسشنامه روابط چند بعدی بدن-خود (کش، ۱۹۹۷) انجام شد. داده ها با کمک روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمونهای مربوط به رعایت پیش فرضهای آماری و واریانس با اندازه گیری مکرر با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره کل باور غیرمنطقی و ابعاد آن و نمره کل تصویر بدنی و ابعاد آن در افراد سه گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P). این تفاوت در مرحله پیگیری سه ماهه نیز پابرجا بود (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه میتواند چشمانداز امیدوارکننده ای از اثربخشی درمان های موج سوم درمان شناختی-رفتاری بر سازههای روانشناختی مبتلایان به بیماری مزمن طبی به ویژه سندرم روده تحریکپذیر ترسیم نماید.

رویکرد پذیرش و تعهد, باور غیرمنطقی, تصویر بدنی, سندرم روده تحریکپذیر