پیش بینی سبک های حل مسئله اجتماعی براساس ابعاد سرمایه روانشناختی در دانشجویان

چکیده: هدف از این پژوهش، بررسی پیش بینی سبک های حل مسئله اجتماعی بر اساس ابعاد سرمایه روانشناختی در دانشجویان بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان شاغل به تحصیل دانشگاه شهیدچمران در نیمسال اول تحصیلی ۹۷-۹۶ تشکیل دادند. ۳۹۰ نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. گردآوری داده ها از طریق مقیاس های سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران، (۲۰۰۷) با هنجاریابی بهادری خسروشاهی و همکاران (۱۳۹۱) میزان پایایی کل مقیاس بر اساس آلفای کرونباخ ۸۵/۰، و سبک های حل مسئله اجتماعی دزوریلا و همکاران،(۲۰۰۲) با هنجاریابی مخبری، و همکاران (۱۳۸۹)، میزان پایایی کل مقیاس بر اساس ضریب آلفای کرونباخ ۸۵/۰ گزارش شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام در نرم افزار SPSS-۱۸ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین جهت گیری مثبت به مسئله و حل مسئله منطقی با متغیرهای خودکارآمدی، امید، تاب آوری و خوش بینی رابطه معنادار مثبت، بین جهت گیری منفی به مسئله با خودکارآمدی، امید، تاب آوری و خوش بینی رابطه معنادار منفی، سبک تکانشگری/بی احتیاطی با خودکارآمدی رابطه معنادار منفی، سبک اجتنابی نیز با خودکارآمدی، امید، خوش بینی رابطه معنادار منفی داشت. همچنین به ترتیب جهت گیری مثبت به مسئله ۳۲/. درصد، جهت گیری منفی ۳۱/. درصد، سبک حل مسئله منطفی ۴۷/. درصد، سبک تکانشگری/بی احتیاطی ۲۲/. درصد، سبک اجتنابی ۳۷/. توانستند تغییرات سرمایه روانشناختی دانشجویان را پیش بینی کنند ( ۰۵/۰p < ). می توان گفت افرادی که از سرمایه روانشناختی بالاتری برخوردارند توانایی بیشتری برای حل مسائل اجتماعی از خود نشان می دهند.

Keywords:

کلمات کلیدی: سرمایه روانشناختی , خوش بینی , خودکارآمدی , امید , تاب آوری , سبک های حل مسئله اجتماعی