فریبا حافظی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین برونگرایی و کارآمدی فردی با سبک های مقابله با استرس در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. بدین منظور نمونه این پژوهش شامل ۳۰۶ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین تمام دانشکده ها انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه برونگرایی نئو، پرسشنامه خود کارآمدی شرر، پرسشنامه سبکهای مقابله ای اندلر و پارکر بود که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخورداربودند، استفاده شد.طرح تحقیق از نوع همبستگی بود. متغیرهای رونگرایی و کارآمدی فردی به عنوان متغیرهای پیش بین و متغیر سبک های مقابله با استرس به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین برونگرایی و کارآمدی فردی با سبک مقابله مسئله مدار و هیجان مدارو بین کارآمدی فردی با سبک مقابله مسئله مدار واجتنابی رابطه وجود دارد.

برونگرایی, کارآمدی فردی, سبکهای مقابله با استرس