بررسی اثربخشی گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی بر کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی بر کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی انجام شد. مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بودند. نمونه پژوهش ۳۰ نفر بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۸۰ دقیقه ای (دو جلسه در هفته) آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها با پرسشنامه تجدیدنظرشده کنترل هیجانی راجر و نجاریان (۱۹۸۹) جمع آوری و به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری به کمک نرم افزار SPSS نسخه بیست و دو تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی باعث بهبود معنادار بازداری هیجانی، نشخوار یا مرور ذهنی و کنترل خوش خیم زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی شد، اما تاثیر معناداری بر کنترل پرخاشگری آنان نداشت (۰۵/۰P<). با توجه به نتایج برای بهبود کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی می توان از روش گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی استفاده کرد.

Keywords:

گروه درمانی حمایتی , واقعیت درمانی , کنترل هیجانی , زنان مطلقه , خشونت خانگی