اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد سلامت روان (اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی) در زنان مبتلا به چاقی

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد سلامت روان (اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی) در زنان مبتلا به چاقی بود. روش مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان مبتلا به چاقی مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه شهر بابل در سال ۱۳۹۷ بودند. در کل ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه (۱۵ نفر در هر گروه) تقسیم شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه (هفته ای یک جلسه) با روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ و هیلیر، ۱۹۷۹) بود. داده ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۱ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی در زنان مبتلا به چاقی شد (۰۰۱/۰P<). نتایج نشان دهنده اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی در زنان مبتلا به چاقی بود. بنابراین، درمانگران می توانند از روش مذکور برای ارتقای سلامت روان در زنان مبتلا به چاقی استفاده نمایند.

Keywords:

پذیرش و تعهد , سلامت روان , اضطراب , افسردگی , علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی