اثربخشی آموزش فرزندپروری مادران سرپرست بر افزایش مولفه های رفتاری – هیجانی خودپنداره کودکان ۸-۱۲ ساله

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش فرزندپروری مادران بر افزایش مولفه های رفتاری و هیجانی خودپنداره کودکان صورت گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری۳ ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران سرپرست کودکان شهرستان بابل و نمونه پژوهش شامل مادران سرپرست ۲۲ کودک بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از پاسخگویی به پرسشنامه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. والدین کودکان گروه آزمایش برنامه آموزش شیوه فرزندپروری مادران را در ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای در ۲ ماه دریافت کردند اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که مولفه های عاطفی– رفتاری خودپنداره آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری افزایش یافت (۰۳۴/۰P<). همچنین پس از گذشت ۳ ماه نتایج مداخله در کودکان گروه آزمایشی پایدار بود (۰۰۱/ ۰P<). برنامه آموزش فرزندپروری مادران راهبردی موثر برای افزایش خودپنداره کودکان است. بر مبنای نتایج این پژوهش به مشاوران و روانشناسان کودک می توان پیشنهاد نمود که با استفاده از این برنامه آموزشی در ارتقاء ویژگی های عاطفی– رفتاری خودپنداره کودکان بکوشند.

Keywords:

واژگان کلیدی: آموزش فرزندپروری مادران سرپرست خانوار , کودکان , خودپنداره