تاثیر شش هفته تمرین هوازی بر تعادل و انعطاف پذیری زنان سالمند شهر همدان
Publish place: Journal of Gerontology، Vol: 1، Issue: 2
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 196
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOGE-1-2_001
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1400
Abstract:
مقدمه: عوامل مختلفی از جمله افت فعالیت بدنی منجر به کاهش تعادل و انعطاف پذیری عضلات مختلف در سالمندان می شود، این در حالی است که برخورداری از تعادل و انعطاف پذیری مطلوب به عنوان عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت در سالمندان اهمیت ویژه ای دارد.
روش: این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل زنان سالمند غیر فعال در دامنه سنی ۶۰ تا ۷۰ سال بود که جهت گذراندن اوقات فراغت به پارک ها، بوستان ها و مراکز فرهنگی موجود در شهر همدان مراجعه می کردند. ۳۰ نفر از این زنان سالمند بصورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل (۱۵ نفر)، به انجام فعالیت های معمول و روزانه پرداخته و گروه تمرین (۱۵ نفر) به مدت ۶ هفته و هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه ۴۵ دقیقه به انجام تمرینات هوازی شامل دویدن و یا راه رفتن با شدت ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب پرداختند. برای سنجش تعادل ایستا از تست شارپند رومبرگ، برای سنجش تعادل پویا از چوب موازنه به طول ۵/۴ متر و عرض و ارتفاع ۱۰ سانتی متر و برای سنجش انعطاف پذیری از جعبه انعطاف پذیری استفاده شد. برای مقایسه پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای وابسته درون هر گروه از آزمون t همبسته و برای مقایسه پس آزمون دو گروه کنترل و تجربی از آزمون t مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان دادکه در گروهی که ۶ هفته تمرین هوازی پیاده روی یا دویدن با شدت ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند، تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای تعادل ایستا (۰.۰۰۱=p)، تعادل پویا (۰.۰۰۰=p) و انعطاف پذیری (۰.۰۰۰=p) وجود دارد. با این حال این تفاوت برای هر سه متغیر در گروه کنترل معنادار نبود (۰.۰۵
انعطاف پذیری خود کمک کنند.
Keywords:
Authors
آذر آقایاری
Faculty of Education and Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
رقیه افرونده
Faculty of Education and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
پریسا سعیدی آزاد
Faculty of Education and Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :