هژبر صحبت زاده لنبر - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران
علیرضا کشتکار - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران
جابر صفدری - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران
فائزه فاطمی اردستانی - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران
مرتضی قاسمی ترک آباد - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران

جداسازی فلزهای سنگین از پساب صنعتی، معضل زیست ­محیطی جدی به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. از میان فناوری­ های آمایشی متعدد، به نظر می ­رسد که جذب ­زیستی گزینه­ ی مناسبی باشد. ­جاذب­ های زیستی پایه میکروبی برای حذف فلزهای سنگین از محلول­ های آبی، موثر و کاربردی­ اند. در مطالعه­ ی حاضر، توانایی باکتری Pseudomonas putida تثبیت ­شده بر روی کیتوزان برای جذب ­زیستی اورانیم (VI) از محلول ­های آبی بررسی شد. غربال­ گری عوامل موثر بر فرایند جذب­ زیستی به کمک طراحی پلکت- برمن صورت گرفت. نتایج تجربی نشان داد که مقدار جاذب ­زیستی، غلظت اولیه اورانیم، اندازه­ ی ذرات جاذب­ زیستی، درصد وزنی باکتری در جاذب ­زیستی و pH، به­ ترتیب بیش­ترین تاثیر را بر میزان جذب دارند، در حالی­که دما یک پارامتر غیرموثر تشخیص داده شد. بیشینه ­ی ظرفیت جذب­ زیستی عملی برای جاذب­ زیستی حاوی ۱۵% وزنی باکتری و معادلmg/g  ۵۳۶.۰۸ به دست آمد. ایزوترم ­های جذب­ زیستی با استفاده از مدل­ های لانگمویر، فرندلیچ و دابینین- رادوشکویچ تحلیل شد. برای جاذب ­زیستی، مدل لانگمویر (۰.۹۸۳=R۲) بهترین برازش را با داده­ های تعادلی از خود نشان داد و بیشینه ظرفیت به دست آمده از این مدل برای این جاذب ­زیستی ۵۸۸.۲۳ و برای کیتوزان خالص mg/g ۴۵۴.۵۴ بود. در نتیجه، مطالعه ­ی حاضر نشان داد که جاذب ­زیستی تهیه شده می­ تواند موردی مناسب برای جذب ­زیستی اورانیم باشد.

جذب زیستی, اورانیم (VI), باکتری, Pseudomonas Putida, کیتوزان