آنالیز عدم قطعیت و حساسیت سیستم های خنک کننده ی اضطراری نیروگاه اتمی بوشهر طی حادثه ی شکست کوچک در مدار اولیه

در این مقاله عدم قطعیت و حساسیت سیستم ­های خنک­ کننده­ی اضطراری مدارهای اولیه و ثانویه، در زمان حادثه­ ی شکست کوچک مدار اولیه در نیروگاه اتمی بوشهر مطالعه شده است. این سیستم­ ها شامل انباره­ ها و سیستم ­های خنک­ کننده­ی اضطراری فشار بالا و پایین برای مدار اولیه، و سیستم تغذیه ­ی آب اضطراری مدار ثانویه ­اند. به منظور گره­ بندی نیروگاه بوشهر و راکتور VVER-۱۰۰۰/V۴۴۶، از کد RELAP۵/Mod۳.۲ در شبیه ­سازی استفاده شد. از روش GRS برای تعیین حداقل تعداد اجراهای کد RELAP۵ به منظور ارزیابی سطح اعتماد و احتمال ۹۵% بهره گرفته شد. در مدل ­سازی حادثه، محدودیت­ های محافظه­ کاران ه­ای از جمله از دست دادن برق شبکه هنگام رخداد حادثه، و خرابی دو سیستم دیزل ژنراتور در نظر گرفته شدند. در نتیجه­ ی این محدودیت­ ها، دو کانال از چهار کانال سیستم­ های اضطراری از کار می­ افتند. هم­ چنین، یکی از انباره­ ها در زمان حادثه خراب در نظر گرفته شد. نتایج بررسی­ ها نشان دهنده­ ی ایجاد حساسیت بالای انباره­ ها در طی حادثه بوده است. هم­چنین پمپ­ های سیستم اضطراری فشار بالا تاثیر نسبتا کمی روی حادثه ­ی شکست کوچک می گذارند. چنان­چه نقاط تنظیم سیستم­ های تحت بررسی، هم­ زمان و با توزیع نرمال تغییر کنند، در یک مجموعه­ ی خاصی از نقاط تنظیم، دمای بیشینه ­ی غلاف از مقدار مشابه آن با نقاط تنظیم پیش ­فرض کاهش پیدا می­ کند و باعث ایمنی بیش­تر غلاف سوخت می­ شود.  

Keywords:

حادثه ی شکست کوچک , سیستم های ایمنی اضطراری , کد انتگرالی RELAP۵ , نیروگاه اتمی بوشهر