نفیسه سالک - پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران،
مجتبی شمسایی زفرقندی - دانشکده مهندسی انرژی و فیزیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیمیندخت شیروانی آرانی - پژوهشکده ی چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
علی بهرامی سامانی - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
محمد قنادی مراغه - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای

(با عرض پوزش به دلیل مشکلات پیش آمده در تایپ فرمول در سایت لطفا اصل چکیده را از روی نسخه پی دی اف مطالعه فرمایید با تشکر) ۱۷۷Luبه دلیل ویژگی­ های هسته­ ای مطلوبش از جمله نیمه­ عمر ۶.۷۳d، انرژی بتای  بیشینه ­ی۴۹۸keV و نیز امکان تولید آن در مقادیر بالا با استفاده از یک رآکتور با شار متوسط، هسته ­ی پرتوزای جذابی در کاربرد­های گوناگون درمانی است. در این مطالعه، از طریق پرتودهی نوترون حرارتی به ۱۷۶Ybدر رآکتور تحقیقاتی تهران با شار (۴×۱۰۱۳n/cm۲.s) ایزوتوپ ۱۷۷Lu طی واکنش Lu۱۷۷ Yb۱۷۷Yb(n,γ)۱۷۶ با خلوص هسته­ ی پرتوزای ۹۹.۹% تهیه شد. از روش کروماتوگرافی استخراجی برای جداسازی مقادیر میکروگرم ۱۷۷Lu از مقادیر ماکروگرم ایتربیم استفاده شد. با استفاده از روش یاد شده، بهره­ ی جداسازی به مقدار ۷۵% و فاکتور آلودگی­زدایی برابر با ۲۰۰۰ حاصل شد. مدت زمان انجام کل واکنش از ترخیص نمونه تا رسیدن به هسته­ ی پرتوزا، بدون حامل افزوده، تقریبا برابر با ۱.۵h بود. رزین مورد استفاده حاوی یک استخراج ­کننده با فرمول شیمیایی دی (۲-اتیل هگزیل) اسید اورتوفسفریک (HDEHP) است. در نهایت، هسته­ ی پرتوزا بدون حامل افزوده­ ی ۱۷۷Lu با پرتوزایی ۲۳۰.۱ MBq (۶.۲۲ mCi) به دست آمد . ۱۷۷Lu بدون حامل  افزوده را می ­توان برای نشان­ دارسازی به منظور پرتودرمانی با هسته­ های پرتوزا استفاده کرد.

پرتودرمانی, بدون حامل افزوده, لوتسیم, نشان دارسازی