تاثیر ساختار لیگاندهای بازشیف نشانده شده بر روی نانوسیلیکا در بهبود میزان حذف یون توریم از محلول آبی
عنوان مقاله: تاثیر ساختار لیگاندهای بازشیف نشانده شده بر روی نانوسیلیکا در بهبود میزان حذف یون توریم از محلول آبی
شناسه ملی مقاله: JR_JONSAT-37-1_005
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JONSAT-37-1_005
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا شیری یکتا - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
عبدالرضا نیلچی - پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
خلاصه مقاله:
زهرا شیری یکتا - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
عبدالرضا نیلچی - پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
یکی از مهم ترین مسائل ایمنی و چالش های اصلی کشورهای دارای فن آوری هسته ای، یافتن راهی برای کنترل مواد پرتوزای موجود در پسماندهای هسته ای است. توریم یکی از این عناصری است که باید در پسماند هسته ای مدیریت شود. در این مطالعه، از جاذب های نانوسیلیکای اصلاح شده با لیگاندهای بازشیف سالسیل آلدهید پروپیل تری اتوکسی سیلان (L۱) و پیریدیل متیلیدین پروپیل تری اتوکسی سیلان (L۲) جهت بهبود جذب یون توریم استفاده شده اند. به همین منظور، علاوه بر بررسی اثر ساختار لیگاند به کار برده شده، تاثیر متغیرهای مختلفی از جمله pH، زمان تماس و میزان جاذب، بررسی و شرایط بهینه برای عملکرد مطلوب مبادله کننده تعیین گردید. نتایج نشان داد که جاذب اصلاح شده با لیگاند L۱ عملکرد بهتری را از این جهت فراهم می آورد.
کلمات کلیدی: نانوسیلیکا, جذب, لیگاند بازشیف, توریم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1365345/