مرتضی قاسمی - دانشکده مهندسی هسته ای، دانشگاه شهید بهشتی، صندوق پستی: ۱۹۸۳۹۶۳۱۱۳، تهران ایران
علیرضا کشتکار - پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
رضا دباغ - پژوهشکده علوم هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۳۶-۱۴۳۹۵، تهران ایران
سیدجابر صفدری - پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران

در این مقاله، جذب زیستی اورانیم محلول در آب با استفاده از جاذب زیستی Cystoseira indica که گونه­ای از جلبک قهوه­ای می­باشد، در یک ستون بستر ثابت و جریان پیوسته مورد تحلیل قرار گرفته است. آزمایش­ها در نرخ جریان ورودی ۲.۳ml/min (با سرعت ظاهری ۱.۳cm/min)، در ۴=pH و در دمای محیط انجام شد. میزان جذب یون­های اورانیم با استفاده از جاذب زیستی کلسینه شده در غلظت­های مختلف ورودی بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش غلظت ورودی ستون از ۳۰ تا mg/l۱۲۰، علی­رغم افزایش ظرفیت جذب جاذب از ۲۶۶.۶۱  به ۳۷۱.۳۹mg/g ، درصد حذف فلز کاهش می­یابد. هم­چنین مطابقت نتایج آزمایشگاهی با نتایج پیش­بینی شده به کمک مدل توماس، مدل یون- نلسن و مدل دز- پاسخ بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که هر سه­ی این مدل­ها برای پیش­بینی منحنی­های شکست مناسب می­باشند.

جذب زیستی, اورانیم, ستون بستر ثابت, جلبک قهوه ای, مدل سازی