پدیده اسفرولیتی شدن سنگهای ریولیتی - ریوداسیتی در منطقه شمال غرب آران (کوه اناربنه)

مطالعات پتروگرافی بر روی سنگهای حاشیه توده نفوذی منطقه و دایکهای موجود صورت گرفته است. ترکیب این سنگها، اغلب ریولیت تا ریوداسیت می باشد. بافت سنگهای حاشیه توده نفوذی منطقه و دایکهای موجود اغلب پورفیری و فلسیتیک و در برخی قسمتها به صورت اسفرولیتی می باشد. اسفرولیتهای سنگهای منطقه مورد مطالعه، متشکل از فیبرهای رشته ای به صورت کروی، خطی و در قسمتی به شکل پلی گون و با اندازه یا قطری از میلیمتر تا حد سانتیمتر است. این رشته های فیبری، از آلکالی فلدسپات به همارن کوارتز، با هسته ای از بلورهای فلدسپات در مرکز آن می باشند. پدیده خاموشی اسفرولیتها بسیار جالب است و به صورتهای پر مانند و یا بادبزنی شکل و تداخلی دیده می شود. در نتیجه حرارت اعمال شده از توده نفوذی و نیز تاثیر سیالات هیدروترمال در امتداد لایه بندی ها، بلورهای کوارتز و فلدسپات نفوذ کرده و تبلور مجدد این کانیها، بافتی شبیه به گرانیت میکروگرانولار در برخی قسمتها، شده است. این تبلور مجدد، همراه با فنوکریستهای اولیه ریولیت، در بخشهای، تشکیل یافت پورفیروئیدی را نیز داده است. تشکیل اسفرولیتهای منطقه مورد مطالعه در نتیجه دویتره شدن شیشه می باشد. این اسفرولیتها، دارای رشد تداخلی (همرشدی کوارتز و فلدسپات) بوده و حاصل سرد شدن شدید مذابهای سیلیسی با گرانروی بالا و رشد این مواد در گدازه و یا ماگماهایی می باشد که سریعا سرد گشته اند.