مهشاد تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران؛
پروانه سموئی - استادیار، دپارتمان مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران؛

در الگوی تولید جهانی امروز، افزایش سرعت پاسخگویی به بازار برای شرکت های تولیدی روز به روز مهم تر می شود. تولیدکنندگان تلاش می کنند تا نسبت به نیازهای رو به رشد مشتری پاسخگو باقی بمانند و نیاز به سفارشی سازی بیشتر محصول را برآورده سازند. یک استراتژی مهم و کارآمد برای دستیابی به قابلیت و کارکرد دقیق مورد نیاز، آن هم در زمان دقیق مورد نیاز، پیکربندی مجدد زنجیره تامین است. پیکربندی مجدد زنجیره تامین تولید، شامل تمامی سازمان ها، افراد، فعالیت ها، اطلاعات و منابع درگیر در انتقال محصول یا خدمات از تامین کننده به مشتری است و یکی از تصمیمات بلندمدت و راهبردی در حوزه مدیریت زنجیره تامین است. بدون تردید درنظرگرفتن- توامان تصمیمات راهبردی و تصمیمات تاکتیکی نظیر انتخاب سیستم حمل و نقل منجر به افزایش بعد یکپارچگی و کارایی زنجیره تامین- تولید شده و صرفه جویی های اقتصادی زیادی برای کل سیستم دربرخواهد داشت. علاوه بر پیکربندی مجدد و ایجاد زنجیره تامین پاسخگو به نیازهای مشتریان، زنجیره های تامین تولید برای مقابله با بازار رقابتی، لازم است بر تخصص اصلی خود تمرکز کنند و برخی از فعالیت های اصلی را برون سپاری کنند که غالبا شاهد کاهش قابل توجهی در هزینه های تولید هستند. در این پژوهش، یک مدل- بهینه سازی برای به حداقل رساندن هزینه کل شرکت تولیدی با در نظر گرفتن هزینه های عملیاتی و تولیدی، هزینه پیکربندی مجدد و هزینه سیستم حمل و نقل تدوین شده است. این مدل در نرم افزار گمز، کدگذاری شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از این است که مدل پیشنهادی می تواند به عنوان یک ابزار پشتیبانی از تصمیم گیری برای مسائل بهینه سازی زنجیره های تامین تولیدی عمل کند.

زنجیره تامین تولید؛ پیکربندی مجدد؛ سیستم حمل ونقل؛ برون سپاری؛ بهینه سازی