بهبود نتایج روش تحلیل پوششی داده ها بر اساس کاهش ابعاد مسئله در دو رویکرد متفاوت

در این مقاله به مقایسه دو رویکرد مختلف در پیاده سازی روش ترکیبی گرام اشمیت (GS) و روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) پرداخته شده است. هدف از انجام این تحقیق، شناسایی رویکرد برتر جهت اندازه گیری کارایی واحدهای تصمیم گیرنده، می باشد.منظور از رویکرد برتر رویکردی است که در آن تعداد واحدهای کارا، حداقل گردد. چراکه در این حالت رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده به سهولت انجام می شود و یکی از مهم ترین ضعف های روش DEA که همان ظهور تعداد زیاد واحدهای کارا، است تا حدی مرتفع می گردد.پیشنهاد این تحقیق برای شناسایی رویکرد برتر این است که، ابتدا هر دو رویکرد به صورت مجزا اجرا گردد و بر اساس یافته های دو روش و مقایسه آن ها، رویکرد برتر شناسایی گردد.در پایان چند مثال عددی مختلف حل شده است.همچنین کلیه تجزیه و تحلیل ها در این مقاله با استفاده از نرم افزار متلب انجام شده است.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , ارزیابی عملکرد , روش گرام اشمیت , واحدهای کارا.