محمد مشهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مهدی الله دادی - دانشیار، دانشگاه سیستان و بلوچستان

برنامه ریزی خطی بازه ای ابزاری برای حل مسائل بهینه سازی در دنیای واقعی تحت عدم قطعیت با مقادیر بازه ای را فراهم می کند. برنامه ریزی خطی بازه ای به جای اینکه از عدد در تابع هدف و قیود استفاده کند، از بازه ها برای نشان دادن عدم قطعیت در اهداف و قیود استفاده می کند. وقتی ضرایب، بازه ها را به عنوان مقادیرشان انتخاب می کنند، مسئله برنامه ریزی خطی بازه ای قادر به کنترل عدم قطعیت در مسائل بهینه سازی واقعی می باشد. به جای تقریب داده های ورودی، ضرایب یک برنامه ریزی بازه ای ممکن است به طور مستقل با توجه به کران های پایین و بالا مشخص شود. با این حال، برخلاف برنامه ریزی خطی کلاسیک، برنامه ریزی خطی بازه-ای را به دلیل مشکل وابستگی همیشه نمی توان بدون تغییر ویژگی های آن به فرم دلخواه تبدیل کرد. در این مقاله، در مورد تبدیلات رایج مورد استفاده در برنامه ریزی خطی، مانند جایگزینی متغیر نامنفی با متغیر آزاد یا تبدیل معادلات به نامعادلات و تاثیرات آن ها در برنامه ریزی خطی بازه ای، به طور خاص تغییرات مجموعه ای از همه جواب های بهینه، مقادیر بهینه و محدوده مقدار بهینه را بررسی می کنیم.

برنامه ریزی خطی بازه ای، مجموعه بهینه، محدوده مقدار بهینه، تبدیلات.