اثرکنترل شیمیایی و مکانیکی بر خصوصیات کمی ، کیفی و زیست توده علفهای هرز ارقام پیاز در استان خوزستان

به منظور کنترل علفهای هرز ارقام مختلف پیاز خوراکی (Allium cepa L.) پژوهشی در سالهای 89 1388 دراستان خوزستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی صورت گرفت. این پژوهش شامل 12 تیمار و3 تکرار ودر مجموع 36 کرت آزمایشی بود. هر کرت به دو قسمت مساوی تقسیم شده و جهت دقت بیشتر شاهد هرکرت زیر آن قرار گرفت. تیمارها شامل ارقام پیاز در سه سطح رقم بهبهان، رامهرمز و پریماورا و تیمار کنترل علفهای هرز در 4 سطح وجین در تمام مراحل رشد، علفکش گل، علف کش رونستار و مخلوط علف کشهای توتریل و نابواس بود. سمپاشی در مرحله 2تا 4 برگی علفهای هرز صورت گرفت . صفاتی از قبیل تعداد علفهای هرز 15 روز بعد از سمپاشی و وزن خشک علفهای هرز 30 روز بعد از سمپاشی، افزایش درصدوزن متوسط س وخ، افزایش درصد ماده خشک، افزیش اندازه قطر سوخ، افزایش عملکردو درصد مواد جامد محلول سوخ مورد بررسی قرار گرفتند و داده ها با استفاده ازنرم افزارMSTATC تجزیه آماری شده و با آزمون دانکن مقایسه میانگین ها صورت گرفت. نتایج نشان دادکه برای کنترل و وزن خشک علفهای هرز و سایر فاکتورها بین همه ارقام هیچ گونه تفاوت آماری مشاهده نشد، ولی بین علفکشها، علف کش گل توانست بعد از وجین بالاترین درصد کنترل علف هرز، کاهش وزن خشک علف هرز، وزن متوسط سوخ و قطر متوسط سوخ را افزایش دهد . .بعد از آن علف کش رونستار بالاترین اثر را دارا بود . روشهای شیمیایی هیچگونه اثری بر صفات کیفی نداشته و همه در یک کلاس آماری قرار گرفتند.

Keywords:

علف کش گل , رونستار , توتریل و نابواس , وجین دستی , پیاز خوراکی , عملکرد سوخ