ادله حرمت خودکشی وجایگاه آن درحقوق کیفری ایران
عنوان مقاله: ادله حرمت خودکشی وجایگاه آن درحقوق کیفری ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJRJ-13-49_003
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_IJRJ-13-49_003
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
جعفر جعفرزاده - دانشگاه یادگار امام
محمود آری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
علی اکبر ابوالحسینی - استادیارگروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد بابل، دانشگاه آزاداسلامی، بابل، ایران
محمدباقر علی تبار فیروزجائی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
خلاصه مقاله:
جعفر جعفرزاده - دانشگاه یادگار امام
محمود آری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
علی اکبر ابوالحسینی - استادیارگروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد بابل، دانشگاه آزاداسلامی، بابل، ایران
محمدباقر علی تبار فیروزجائی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
خودکشی یا انتحار عبارت است از قتلی که فاعل جرم (قاتل)، مفعول جرم (مقتول) نیز میباشد. به عبارت دیگر، هرگاه مجنی علیه (بزه دیده) قتل، خودش قاتل باشد عمل خودکشی تحقق مییابد. در واقع خودکشی نوعی از قتل همراه با وحدت قاتل و مقتول است. از دیدگاه اسلام خودکشی حرام بوده و حرمت آن از نظر کتاب، سنت و اجماع ثابت گشته و برای مرتکب آن کیفر اخروی وعده داده شده است. معاونت در خودکشی نیز از دیدگاه حقوق جزای اسلام"اعانت بر اثم" تلقی گشته و مرتکب آن مستوجب تعزیری میباشد. در حقوق جزای ایران، خودکشی و شروع به آن جرم نیست و معاونت در خودکشی هم جرم نبوده و قابل کیفر نمی باشد. البته اخیرا بر طبق قانون مجازات جرایم رایانه ای، برخی از صور از معاونت در خودکشی به وسیله سیستمهای رایانهای و مخابراتی، جرم محسوب شده و قابل مجازات هستند
کلمات کلیدی: خودکشی, بزه دیده, خودزنی, حقوق جزا, تعزیر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1366577/