واکنش پارامتر های فلورسانس کلروفیل و فیزیولوژیک گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) به کاربرد باکتری های افزاینده رشد (PGPR) تحت تنش شوری
عنوان مقاله: واکنش پارامتر های فلورسانس کلروفیل و فیزیولوژیک گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) به کاربرد باکتری های افزاینده رشد (PGPR) تحت تنش شوری
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-6-19_009
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-6-19_009
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
حدیثه بهاری ساروی - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود
همت اله پیردشتی - گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
یاسر یعقوبیان - گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
خلاصه مقاله:
حدیثه بهاری ساروی - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود
همت اله پیردشتی - گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
یاسر یعقوبیان - گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
بهمنظور بررسی اثر باکتریهای افزاینده رشد (PGPR) بر فلورسانس کلروفیل و برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه ریحان تحت تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری در چهار سطح (۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ میلیمولار کلریدسدیم) و تیمار زیستی در سه سطح شامل شاهد بدون تلقیح باکتری، تلقیح با باکتریهای ازتوباکتر و آزوسپیریلوم و باکتریهای آزوسپیریلوم، سودوموناس و باسیلوس بود. بر اساس نتایج، افزایش تنش شوری باعث افزایش فلورسانس حداقل (Fo) و حداکثر (Fm) و کارایی کوانتومی غیرفتوشیمیایی تنظیم نشده فتوسیستم II [Y(NO)] و نیز کاهش فلورسانس متغیر (Fv)، حداکثر کارایی کوانتومی فتوسیستم II (Fv/Fm) و کارایی کوانتومی فتوشیمیایی موثر فتوسیستم II [Y(II)] شد. روند تغییرات سبزینگی برگ و کلروفیل a و b در تیمار شاهد در سطوح پایین و متوسط شوری افزایشی و در شوری بالاتر کاهشی بود، ولی محتوای کاروتنوئیدها و محتوی رطوبت نسبی (RWC) همواره روند کاهشی و نشت الکترولیت روند افزایشی داشت. با این وجود، کاربرد باکتریهای افزاینده رشد، Fo و Y(NO) را بهصورت معنیداری کاهش وFv ،Fv/Fm و Y(II) را نسبت به شاهد افزایش داد. از بین تیمارهای زیستی، کاربرد همزمان آزوسپیریلوم، سودوموناس و باسیلوس با افزایش ۱۲ درصدی Y(II) و کاهش ۱۶ درصدی Y(NO) بیشترین اثر مثبت را بر سیستم فتوسنتزی گیاه داشت. تیمار زیستی، همچنین باعث بهبود سبزینگی برگ، غلظت کلروفیل a و RWC و نیز کاهش نشت الکترولیت شد. در مجموع، نتایج بیانگر نقش مثبت باکتریهای افزاینده رشد بهویژه کاربرد همزمان باکتریهای آزوسپریلیوم، سودوموناس و باسیلوس بر بهبود پارامترهای فلورسانس کلروفیل یرگ و صفات فیزیولوژیک گیاه ریحان بود.
کلمات کلیدی: Basil, Chlorophyll fluorescence, Photosynthetic pigments, PGPR, Salt stress, باکتری های افزاینده رشد, تنش شوری, رنگیزه های فتوسنتزی, ریحان, فلورسانس کلروفیل a
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1367034/