بررسی پتانسیل استفاده از تفاله موم زنبور عسل به عنوان بستر کاشت گاوزبان اروپایی (Borago officinalis) در رژیم های مختلف آبیاری
عنوان مقاله: بررسی پتانسیل استفاده از تفاله موم زنبور عسل به عنوان بستر کاشت گاوزبان اروپایی (Borago officinalis) در رژیم های مختلف آبیاری
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-7-23_013
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-7-23_013
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
روح اله مرادی - Department of Plant Productions, Agricultural Faculty of Bardsir, Shahid Bahonar University of Kerman, Iran
نسیبه نسیبه پورقاسمیان - Department of Plant Productions, Agricultural Faculty of Bardsir, Shahid Bahonar University of Kerman, Iran
خلاصه مقاله:
روح اله مرادی - Department of Plant Productions, Agricultural Faculty of Bardsir, Shahid Bahonar University of Kerman, Iran
نسیبه نسیبه پورقاسمیان - Department of Plant Productions, Agricultural Faculty of Bardsir, Shahid Bahonar University of Kerman, Iran
جهت بررسی تاثیر استفاده از موم زنبور عسل در تلفیق با دیگر مواد آلی بعنوان بستر کاشت بر برخی شاخصهای رشد، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گاوزبان اروپایی در مقادیر مختلف آبیاری، آزمایشی بصورت فاکتوریل در پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دور آبیاری در سه سطح (دو، چهار و شش روز) و بسترهای مختلف کاشت در هشت سطح (خاک+موم به نسبت ۳-۱، خاک+موم ۴-۱، خاک+خاکبرگ ۳-۱، خاک+خاکبرگ ۴-۱، خاک+کود گاوی ۳-۱، خاک+کودگاوی+موم ۳-۵/۰-۵/۰، خاک+خاکبرگ+موم ۳-۵/۰-۵/۰ و خاک) بود. نتایج نشان داد که وزن خشک و ارتفاع بوته، محتوای کاروتنوئید و پرولین، غلظت کاتالاز (CAT)، اسکوربات پراکسیداز (APX) و پراکسیداسیون لیپدها (MDA) تحت تاثیر اثرات ساده و متقابل دور آبیاری و بستر کاشت قرار گرفتند (P≤۰.۰۱). نفوذپذیری غشا و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II تحت تاثیر اثرات ساده هر دو تیمار آزمایش قرار گرفتند. محتوی کلروفیلa فقط از دور آبیاری اثر پذیرفت و هیچ یک از تیمارهای مورد بررسی بر محتوای کلروفیلb اثر معنی داری نداشتند. کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، محتوای کلروفیل a و کاروتنوئیدها با افزایش دور آبیاری به طور معنیداری کاهش یافتند. کلیه بسترهای کشت حاوی مواد آلی توانستند تنش مربوط به افزایش دور آبیاری از ۲ به ۴ روز را تعدیل کنند. بستر موم با نسبت ۳-۱ بیشترین وزن خشک، ارتفاع، محتوی کاروتنوئید و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و کمترین میزان پرولین و MDA را در هر دو شرایط تنش و عدم تنش نشان داد. دیگر بسترهای حاوی موم نیز در دورهای آبیاری ۴ و ۶ روز از نظر شاخص های رشد گیاه و همچنین مقاومت به تنش شرایط خوبی نشان دادند. میزان فعالیت آنزیمهای CAT و APX در بسترهای حاوی خاک+موم با نسبت ۳-۱، ۴-۱، موم+خاک+خاکبرگ، خاک+خاکبرگ ۳-۱ و ۴-۱ با افزایش دور آبیاری افزایش یافتند، به عبارتی این دو آنزیم نقش موثری در افزایش مقاومت به شرایط تنش خشکی در بسترهای فوق داشته اند. بنابراین، به نظر میرسد بسترهای حاوی موم در شرایط تنش خشکی قابل توصیه بوده که البته هر چه نسبت موم در ترکیب بستر کاشت بیشتر باشد، کارایی بیشتری دارد.
کلمات کلیدی: APX, Biochemical, CAT, Chlorophyll fluorescence, Physiological, اسکوربات پراکسیداز, بیوشیمیایی, فیزیولوژیکی, کاتالاز, فلورسانس کلروفیل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1367116/