سودابه رضا بیگی - Shiraz University
احسان بیژن زاده - Shiraz University
علی بهپوری - Shiraz University

به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر رنگیزه های فتوسنتزی، فعالیت آنزیمی و عملکرد ارقام گندم ماکارونی در شرایط تنش خشکی، پژوهشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در دو سطح آبیاری مطلوب و تنش خشکی از ابتدای مرحله شیری شدن دانه، محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سطوح صفر، ۳،۲،۱ میلی مولار و سه رقم گندم ماکارونی شامل شبرنگ، بهرنگ و یاواروس بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی پایان فصل، رقم و سالیسیلیک اسید بر محتوای کلروفیل a و b، آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز، تعداد دانه در سنبله، عملکرد بیولوژیک، و عملکرد دانه اثر معنی داری داشتند. برهمکنش تنش خشکی و سالیسیلیک اسید اثر معنی داری بر محتوای کلروفیل a و b داشتند به گونه ای که محتوای کلروفیل a و b در تیمار ۳ میلی مولار سالیسیلیک اسید به ترتیب ۳۲ و۳۵ درصد افزایش نسبت به تیمار عدم مصرف سالیسیلیک اسید داشتند. همچنین تنش خشکی و سالیسیلیک اسید اثر معنی داری بر آنزیم پراکسیداز و کاتالاز داشتند به طوری که کاربرد ۳ میلی مولار سالیسیلیک اسید به ترتیب باعث افزایش ۱۴ و ۱۵ درصدی این آنزیمها نسبت به تیمار عدم مصرف سالیسیلیک اسید شد. کاربرد برگی سالیسیلیک اسید به میزان ۳ میلی مولار منجر به افزایش محتوای کلروفیل a و b و آنزیم پراکسیداز و کاتالاز  نسبت به عدم مصرف سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی شد که در نهایت افزایش ۱۳ درصدی عملکرد دانه در رقم یاواروس را به همراه داشت.  

peroxidase, biological yield, catalase, chlorophyll a, پراکسیداز, عملکرد بیولوژیک, کاتالاز, کلروفیلa