تغییر پاسخ فیزیولوژیک و روابط آبی فلفل دلمه ای در توقف فعالیت آکواپورین های ریشه در تنش خشکی

آکواپورین­ها، پروتئین های اصلی در غشاء پلاسمایی هستند که حرکت آب،  دی­اکسیدکربن و دیگر مواد محلول کوچک از عرض غشا را تسهیل می نمایند. هدف از این پژوهش بررسی نقش آکواپورین­های ریشه بر میزان تغییرات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و روابط آبی تحت تنش خشکی می باشد. به همین منظور پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی فلفل دلمه­ای رقم (۳۰۱Ps) و تحت تنش خشکی در محیط کشت بدون خاک انجام شد. جهت اعمال تنش خشکی از پلی­اتیلن گلایکول ۶۰۰۰ و توقف فعالیت آکواپورین­ها از نیترات­نقره ۵۰ میلی­مولار استفاده شد. نتایج نشان داد که در حضور آکواپورین ها میزان وزن تر و خشک ریشه و شاخساره، میزان رطوبت نسبی (۴۳/۲۲%)، پروتئین(۴۷%)، غلظت عناصر سدیم (۲۹%)، پتاسیم (۱۱/۱۳%) و محتوای آبسیزیک اسید (۷۵/۱۹%) افزایش یافت. همچنین در نبود آکواپورین ها در شرایط تنش خشکی منفی­تر شدن پتانسیل آب ریشه (۷۸/۵۷%)، افزایش میزان پرولین( ۲/۱ برابر)، محتوای آبسیزیک­اسید (۲۵/۱۲%) و محتوای فنول (۶۷/%۸۹) به عنوان عامل محافظت کننده سلول در مقابل رادیکال­های آزاد مشاهده شد. براساس نتایج بدست آمده حاصل از تنش خشکی و توقف فعالیت آکواپورین ها می توان به نقش اساسی کانال­های آبی در تنظیم اسمزی به کمک انتقال آب و کاهش اثرات تنش اشاره کرد.  

Keywords:

water potential , water channels , phenol , پتانسیل آب , کانال های آب , فنول