حجت الله آقاسی - گروه مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شهرضا، اصفهان، ایران
تهمینه احمدی - گروه مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شهرضا، اصفهان، ایران
فرید نعیمی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، اصفهان، ایران
مجید تقیان - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

هدف از انجام این پژوهش ایجاد پوشش نانوکامپوزیتی ژلاتین-نانوذرات فلوئور آپاتیت دوپ شده با سیلیسیم و منیزیم و همچنین پوشش ژلاتین بر روی آلیاژ Ti-۶Al-۴Vدر جهت بهبود و اصلاح خواص زیستی این آلیاژ بود. برای این منظور ابتدا پوشش نانوکامپوزیتی و همچنین پوشش ژلاتینی به روش غوطه­وری ایجاد شد. سپس خواص فیزیکی، خوردگی و زیستی پوشش ایجاد شده توسط روش­های مختلف بررسی شدند. نتایج حاکی از ایجاد پوشش نانوکامپوزیتی یکنواخت با ضخامتی حدود ۲۶/۶ میکرومتر با ساختار و فازهای مناسب و افزایش زبری با افزودن نانوذرات به پوشش ژلاتین بود. اندازه­گیری­های الکتروشیمیایی نشان داد نمونهTi-۶Al-۴V باپوشش ژلاتین همراه با نانوذرات دارای مقاومت پلاریزاسیون RP=۵.۳۴۹×۱۰۵ Ωcm۲ است که نسبت به نمونه با پوشش ژلاتینی با مقاومت پلاریزاسیون RP=۱.۱۹۱×۱۰۵ Ωcm۲ونمونه بدون پوشش با مقاومتپلاریزاسیونRP=۵.۲۴۵۳×۱۰۴ Ωcm۲ ازمقاومت پلاریزاسیون بالاتری برخوردار است. آزمون سمیت سلولی نشان دهنده عدم سمیت سلولی پوشش­ها بود. همچنین رشد و تکثیر سلولی نمونه با پوشش نانوکامپوزیتی نسبت به نمونه بدون پوشش، تفاوت آماری معنی­دار دارد. چسبندگی سلولی بر روی نمونه با پوشش نانوکامپوزیتی نیز نسبت به نمونه بدون پوشش و نمونه با پوشش ژلاتین بسیار بهتر بود.

اصلاح سازی سطحی, پوشش نانوکامپوزیتی, آلیاژ تیتانیم, روش غوطه وری