زهرا عزیزی - دانشجوی دکترا، مهندسی مکانیک، دانشگاه شهید بهشتی، تهرا ن.
خسرو رحمانی - دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
فتح الله طاهری بهروز - دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت، تهران.

در پژوهش های اخیر، استفاده از گرافن به دلیل تاثیر مثبت بر خواص کامپوزیت ها از جمله خواص مکانیکی، الکتریکی و حرارتی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، خواص ریزساختاری و مکانیکی نانوکامپوزیت ریختگی آلومینیوم خالص تقویت شده با ۰.۵درصد وزنی گرافن با همزنی مکانیکی - الکترومغناطیسی و سپس اکستروژن داغ و نهایتا آنیل، در دو روش استفاده از آسیاب گلوله ای و بدون استفاده از آسیاب گلوله ای بررسی شد. با بکار بردن روش های همزنی مکانیکی و الکترومغناطیسی، ترکیب دو نیروی برشی و حجمی، تلاطم بیشتری را در فلز مذاب ایجاد کرده که منجر به توزیع مناسب ذرات تقویت کننده، کاهش ساختارهای دندریتی و اصلاح اندازه دانه در طول انجماد می شود. مطالعات ریزساختاری نشان داد که در روش آسیاب گلوله ای توزیع نانو ذرات گرافن در فاز زمینه و کاهش اندازه دانه، نسبت به روش بدون آسیاب گلوله ای مطلوب تر می باشد. در روش آسیاب گلوله ای، سختی، استحکام کششی و استحکام فشاری به ترتیب ۱۹.۷، ۱۴۲.۸ و ۱۱.۷ درصد و در روش بدون آسیاب به ترتیب ۹، ۸۵.۲ و ۱۳.۵ درصد نسبت به آلومینیوم خالص افزایش یافته است. تغییر طول در روش آسیاب گلوله ای ۶.۸ و در روش بدون آسیاب گلوله ای ۳۵.۴ درصد کاهش نشان می دهد.

نانو کامپوزیت ریختگی, آلومینیوم, گرافن, آسیاب گلوله ای, همزنی مکانیکی-مغناطیسی