حجیت ظواهر از منظر میرزا مهدی اصفهانی
عنوان مقاله: حجیت ظواهر از منظر میرزا مهدی اصفهانی
شناسه ملی مقاله: JR_MISHKAT-29-1_003
منتشر شده در در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_MISHKAT-29-1_003
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین مفید - مهندس مکانیک سیالات با تحصیلات حوزوی
خلاصه مقاله:
حسین مفید - مهندس مکانیک سیالات با تحصیلات حوزوی
قرآن کتابی فهمیدنی است که آیات آن بر قلب پیامبر خاتم نازل شده تا کار هدایت بشر را بدان سامان بخشد. یکی از مهم ترین مباحث درباره قرآن، امکان فهم آن و چیستی و چگونگی این فهم است که در اصول فقه با عنوان «حجیت ظواهر» مورد توجه قرار میگیرد. در بحث حجیت ظواهر گروه های مختلفی سخن راندهاند که از خودبسندگی قرآن در فهم تا ناممکن بودن فهم قرآن طیفی از نظریات را تشکیل میدهند. میرزای اصفهانی از جمله فقهای معاصر است که بیانی تازه از نظریه مشهور فقهای امامیه مطرح کرده که در آن حجیت ظواهر با حفظ استقلال قرآن و عترت در حجیت اثبات میشود. در واقع از آن جا که بشر «مخاطب بالعرض» قرآنی است که «ذکر» و رسول آورندهاش «مذکر» دانسته شدهاند، برای رسیدن به ظهور آیات و دریافت قرائنی که به بپاشدن یک آیه و دلالت الفاظ آن بر معانی مورد نظر گویندهاش دلالت میکنند، نیازمند مراجعه به «من عنده علم الکتاب» است تا او را با تبیین قرائن متصل عقلی و منفصلی که یقین عقلایی در انعقاد ظهور از لفظ را سبب میسازد، برساند.
کلمات کلیدی: قرآن, امکان فهم قرآن, ظواهر, حجیت, ظهور, میرزامهدی اصفهانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1368156/