مقایسه فیتوشیمیایی اسانس در پنج گونه از جنس Stachys spp در شرایط زراعی خرم آباد
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 223
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-9-3_001
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400
Abstract:
جنس سنبلهای Stachys spp. از مهمترین گیاهان داروئی ادویهای و معطر تیره نعناعیان Lamiaceae محسوب میشوند و در مناطق مختلف ایران بصورت بومی یافت میشوند. در این تحقیق به منظور مقایسه ترکیبات شیمیایی اسانس پنج گونه از جنس Stachys، (S. lavandulifolia، S. laxa، S. inflata، S. germanica و S. byzantina) بذر آنها در سال ۱۳۹۷ در مزرعه تحقیقاتی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خرمآباد کاشت و تکثیر شدند. در مرحله گلدهی کامل از گیاهان نمونه برداری شد. نمونهها، در سایه خشک و آسیاب شدند. اسانسگیری با استفاده از دستگاه کلونجر و روش تقطیر با آب انجام شد و ترکیبات اسانس توسط دستگاههای GC و GC/MS تعیین شدند .نتایج نشان داد بیشترین و کمترین بازده اسانس با ۰/۲ و ۸/۰ درصد به ترتیب در گونه های S. lavandulifolia وS. byzantina بدست آمد. بیشترین مقدار آلفا-پینن با ۱/۶ و ۹/۹ درصد و بیشترین بتا-فلاندرن با ۲/۱۹ و ۱/۲۵ درصد به ترتیب در گونههای S. laxa و S. inflata بدست آمد و ترکیبات سابینن، دی لیمونن و الاگزاین در مرتبه بعدی قرار گرفتند. بیشترین مقدار لینالول با ۹/۹ و ۹/۳ درصد به ترتیب در گونه های S. germanica و S. inflata و بیشترین مقدار کاریوفیلن با ۶/۱۵ درصد در گونه S. laxa به دست آمد. مقدار ژرماکرن-دی در گونه های S. byzantina، S. laxa، S. lavandulifolia وS. inflata به ترتیب معادل ۸/۳۳، ۴/۴، ۱/۳ و ۷/۲ درصد بود. ترکیبات اصلی گونه S. lavandulifolia، شامل آلفا -کادینول (۷/۸ درصد)، اسپادولنول (۸/۶ درصد)، سیگما -کادینن (۵/۶ درصد)، بی سیکروژرماکرن (۶/۴ درصد)، سیگما- کادینول (۱/۳ درصد) بودند. در نتیجه این گونه با توجه به پراکنش وسیع آن در ایران به عنوان یکی از گونههای مهم جنس سنبلهای جهت کشت و اهلی کردن معرفی می گردد.
Authors
نازنین رزازی
دانشجوی دکتری، گروه ژنتیک و به نژادی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
علی اشرف جعفری
استاد، گروه ژنتیک و به نژادی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
زهرا خدا رحم پور
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
شهاب سعادت
استادیار، گروه ژنتیک و بهنژادی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :