ثریا حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
هوشنگ فرجی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد فیروزآباد
هوشنگ فرجی - عضو هیات علمی دانشگاه یاسوج

در مناطق خشک و نیمه خشک با آب و هوای مدیترانه ای دوره دانه بندی و مراحل آخر رشد گندم معمولا با کم آبی وافزایش میزان تبخیراز سطح خاک مواجه می شود و در نتیجه عملکرد دانه شدیداً کاهش می یابد. در همین راستا، آزمایشی1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد 1- به منظور اثر مقادیر مختلف نیتروژن بر عملکرد دانه گندم، در سال زراعی 388اسلامی ارسنجان به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گردید. مقادیر آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 40 درصد آبیاری کامل ، 70 درصد آبیاری کامل و 100 درصد آبیاری کامل و همچنین 210 کیلو گرم نیتروژن خالص از منبع اوره ,140 ,70 , سطوح مختلف نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی در چهار سطح 0در هکتاراعمال گردید. نتایج نشان داد که با افزایش نیتروژن، عملکرد دانه به طور معنی داری افزایش می یابد. تیمار 100درصد آبیاری کامل و 70 درصد آبیاری کامل، نسبت به 40 درصد آبیاری کامل بر روی عملکرد مثبت گزارش شد. اثرمتقابل آبیاری و نیتروژن بر عملکرد دانه معنی دار نشد. افزایش نیتروژن باعث افزایش ارتفاع گیاه، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در متر مربع ، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه گردید. افزایش آبیاری باعث افزایش تعداد دانه در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه شد ولی بر ارتفاع گیاه، تعداد سنبله در متر مربع بی تأثیر بود.

نیتروژن، تنش خشکی، گندم