امیر احمدپور - عضو هیات علمی- دانشگاه آزاد اسلامی

هدف این تحقیق، شناخت نقش عامل های موثر در رضامندی دانش آموختگان شاغل در بخش کشاورزی است. تحقیق از نوع علی-ارتباطی است. جامعه آماری تحقیق شامل همه ی دانش آموختگان ترویج و آموزش کشاورزی شاغل در بخش کشاورزی (دولتی و غیردولتی) در استان های شمالی کشور(مازندران، گلستان و گیلان) بود که مرتبط با رشته ترویج فعالیت می کردند (۵۱=N). با توجه به حجم محدود جامعه آماری، سرشماری صورت گرفت. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی شکلی آن بر پایه نظرسنجی از متخصصان و اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری تایید شد و پایایی آن از طریق تتای ترتیبی ۸۹/۰=θ محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و تحلیلی از نرم افزار SPSSWin۲۱ استفاده شد. تحقیق نشان داد که ۹/۵۶ درصد از دانش آموختگان، میزان هم سویی و سازگاری آموخته های ترویجی و آموزش کشاورزیشان با انجام وظیفه شغلی خود را در سطح خوب ارزیابی کردند. هم چنین، توانمندی کسب شده ی دانش آموختگان در زمینه های ارتباطات، مدیریت، ارزشیابی، برنامه ریزی، تحقیق و تدریس در سطح متوسط قرار داشت. دانش آموختگان شاغل، نگرش خوب و مثبتی نسبت به رشته تحصیلی خود داشتند. بر پایه نظر دانش آموختگان شاغل در سطح عملیاتی کشاورزی، اهمیت کاربرد و اولویت درس های اصلی نسبت به در س های اختیاری تاکید شده است. بین میزان هم سویی و سازگاری آموخته ها و نگرش دانش آموختگان نسبت به رشته ترویج و آموزش کشاورزی با میزان رضایت از آموخته های آنان، رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت. اجرای رگرسیون ترتیبی نشان داد که دو متغیر هم سویی و سازگاری آموخته ها و نگرش ۶۴ درصد احتمال تغییر سطح متغیر وابسته ی میزان رضایت دانش آموختگان از آموخته های کسب شده را تبیین کردند.

ارزیابی کیفیت, ترویج و آموزش کشاورزی, رضامندی تحصیلی, دانش آموختگان شاغل