ارزیابی میزان کمال گرایی در افراد خواستار تغییر جنسیت و افراد تغییر جنسیت داده مبتلا به دیسفوریای جنسیتی

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی کمال گرایی و مولفه های آن در افراد خواستار تغییر جنسیت و افراد تغییر جنسیت داده در مراجعین به پزشک قانونی استان فارس بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به دیسفوریای جنسیتی در مراجعه کننده به اداره کل پزشکی قانونی فارس بود که وجود  اختلال دیسفوریای جنسیتی آنان توسط کمیسیون روانپزشکی اداره کل استان فارس در مورد وی محرز شده بود. نمونه پژوهش شامل ۶۶ نفر از افراد خواستار تغییر جنسیت (۳۸ نفر) و تغییر جنسیت داده (۲۸ نفر) بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و پرسشنامه کمال گرایی فراست پاسخ دادند. میزان کمال گرایی ۶۶ فرد دارای دیسفوریای جنسیتی بین ۴۶/۲ تا ۱۱/۴ بدست آمد که میانگین آن ۴۴/۰±۱۷/۳ بود. تمام زیر گزینه های کمال گرایی با هم و با نمره کل کمال گرایی دارای همبستگی با سطح معناداری ۰.۰۱ بودند. بیشترین همبستگی بین کمال گرایی و استانداردهای فردی به میزان ۰.۹۳۰ و کمترین میزان همبستگی بین نگرانی در مورد اشتباهات و استانداردهای فردی به میزان ۰.۳۴۱ بدست آمد. در این مطالعه مشخص گردید که بین کمال گرایی و متغیر جنسیت در افراد عمل کرده و عمل نکرده همبستگی وجود نداشت. از آنجایی که این مطالعه برای اولین بار ادر جامعه ایرانی انجام شده است، نیازمند تکرار در نمونه های مختلف، با حجم نمونه بیشتر است. تا بتوان یافته های آن را با اطمینان بیشتری تفسیر نمود.

Keywords:

دیسفوریای جنسیتی , تغییر جنسیت , کمال گرایی , پزشکی قانونی