محمد شریفی - دانشجوی دکتری، اندیشه های سیاسی، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران
عبدالرضا بای - استادیار گروه علوم سیاسی ،واحد آزادشهر،دانشگاه آزاد اسلامی ، آزادشهر ،ایران (نویسنده مسئول )
حسین ابوالفضلی کریزی - استادیارگروه علوم سیاسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران
علی صالحی فارسانی - استادیار گروه علوم سیاسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

چکیدهسرمایه اجتماعی به همراه سرمایه های اقتصادی و انسان جزء ثروت ملی هر کشور و جامعه ای به شمار می آید که می تواند موقعیت و بستر کافی را برای استفاده از سرمایه انسانی و فیزیکی و همچنین راهی برای موفقیت قلمداد شود. بدون توجه به سرمایه اجتماعی، هیچ نظامی این امکان را نمی یابد که به سرمایه ای برسد. به گونه ای که اکثر گروه ها، سازمان و جوامع انسانی بدون سرمایه اجتماعی، و صرفا با تکیه بر سرمایه اقتصادی و انسانی نمی توانند به موفقیت کافی برسند. این پژوهش با هدف بررسی نقش سرمایه اجتماعی در کارآمدی نظام سیاسی به روش توصیفی-تحلیل انجام شده است. سرمایه اجتماعی از مفاهیم جدیدی است که در بررسی های اقتصادی و اجتماعی جوامع مدرن مطرح گردیده است. در کلی ترین سطح، سرمایه اجتماعی ویژگی هایی از یک جامعه یا گروه اجتماعی است که ظرفیت سازماندهی جمعی و داوطلبانه برای حل مشکلات متقابل یا مسائل عمومی را افزایش می دهدواژگان کلیدی: سرمایه اجتماعی، کارآمدی، نظام سیاسی.

واژگان کلیدی: سرمایه اجتماعی, کارآمدی, نظام سیاسی