ابراهیم آزادگان - .

در این مقاله ابتدا نشان می دهیم که در مقام پردازش، انتخاب و بررسی نظریه های علمی ، دانشمندان تحت تاثیر جهان بینی خود عمل می کنند و این تاثیر هم در بعد نظری یعنی در شکل گیری و تنظیم نظریه و هم در بعد عملی یعنی در کاربرد نظریه در ایجاد فناوری و یا کاربرد آن در شکل دهی نظام فکری فرد و جامعه، بروز و ظهور دارد. در قدم بعدی به رابطه­ی دوجهان بینی اصلی رقیب ، یعنی جهان بینی  طبیعت گرایانه و جهان بینی دینی (جهان بینی توحیدی) با علم می پردازیم. در این بخش با تاکید بر آرای پلانتینگا و گلشنی، نشان داده خواهد شد که هم از نظر قدرت تایید و توجیه نمودن نظریه های علمی و هم از نظر تایید شدن توسط داده های علمی ، جهان بینی دینی بر جهان بینی طبیعت گرایانه برتری دارد. مآلا به این نتیجه خواهیم رسید که علم دینی نه تنها ممکن است بلکه تلاش در راستای ایجاد و پیش برد آن تلاشی معقول است.

جهان بینی, طبیعت گرایی, توحید, پلانتینگا, گلشنی