بررسی نکات کاربردی در قانون برگزاری مناقصات

مناقصه فرآیند رقابتی برای تامین کالا یا کیفیت مورد نظر است که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می گردد. در یک مصداق ساده از مناقصه می توان بیان کرد زمانی که سازمان های دولتی بخواهند کالا یا خدماتی را تامین کنند، از طریق برگزاری مناقصه، با پیشنهاد کننده کمترین قیمت قرارداد همکاری منعقد می کنند.هدف اصلی برگزاری مناقصه نیز در قالب حداکثر شفافیت، کیفیت و بهره وری بیان شده است. قانون برگزاری مناقصات نتیجه و حاصل هفتمین ویرایش پیش نویس آیین نامه تعیین برنده مناقصات است که توسط سازمان برنامه و بودجه کشور تدوین شده بود.در آن زمان برخی از کارشناسان معتقد بودند که این ایین نامه نباید به صورت قانون درآید ؛زیرا تغییر قوانین بسیار دشوار است ولی آیین نامه ها می توانند با توجه به شرایط پروژه هادر کشور،دستخوش تغییرات سریع بشوند؛ اما علی رغم مخالفت ها قانون برگزاری مناقصات به تصویب رسید. حسن روش های مناقصه و مزایده آن است که از طریق این رقابت می توان به بهترین گزینه ها دست یافت؛ هم چنین اصل برابری افراد در این گونه قراردادها رعایت می شود . بر همین اساس این پژوهش دامنه شمول و کاربرد قانون برگزاری مناقصات ،کمترین قیمت متناسب در مناقصات،مفهوم و مصادیق قواعد و مقررات حاکم بر مناقصات محدود پرداخته و نکات کاربردی در قانون برگزاری مناقصات را با توجه به پیشینه تحقیقات انجام شده و مطالعات کتابخانه ای موردی بررسی قرار می دهد.

Keywords:

مناقصه , قانون برگزاری , اصل برابری , معاملات