مریم عبدالهی گازاری - دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه خوارزمی
حمید رجبی - استاد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه خوارزمی
رضا قراخانلو - استاد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت مدرس
رضا رستمی - استاد روانشناسی، دانشگاه تهران
فرهاد قدیری - استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه - خوارزمی

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی (ADHD) کودکان، ناشی از قطع رشد مغزی در توسعه عصب مرکزی است که نارسایی هایی را در عملکرد مغز این کودکان به وجود می آورد. به نظر می رسد که تحریک مغز با استفاده از فعالیت بدنی بتواند اختلالات کارکردهای مغز را در این کودکان تحت تاثیر قرار دهد. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی فعالیت تناوبی شدید بر تغییرات امواج مغز در کودکان ADHD بود. این پژوهش نیمه تجربی بوده و از طریق طرح پیش آزمون پس آزمون انجام شده است. بدین منظور ۱۶ کودک ۸ تا ۱۲ سال مبتلا به ADHD ترکیبی مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی آتیه درخشان ذهن در تهران از طریق پرسشنامه کانرز و مصاحبه بالینی به صورت هدفمند در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه فعالیت تناوبی شدید و کنترل (هر کدام ۸ نفر) قرار گرفتند. تغییرات امواج مغز در هر دو گروه در دو مرحله از طریق الکتروانسفالوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت داده ها از طریق آزمون کوواریانس به وسیله نرم افزار ۲۱SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل تفاوت معنی دار آماری را در موج آلفا نواحی پریتال، سنترال و پری فرونتال و موج بتا ناحیه پریتال نسبت به گروه کنترل نشان دادند پری فرونتال و موج بتا ناحیه پریتال نسبت به گروه کنترل نشان دادند P<۰/۰۵. با توجه به نتایج به دست آمده نشان داده شد که شرکت در فعالیت تناوبی شدید در مقایسه با گروه کنترل توانست نتایج سودمندی را بر اختلالات امواج مغز باتاکید بر بهبود فاکتور توجه و بازداری پاسخ در کودکان ADHD برجای گذارد

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، فعالیت تناوبی شدید، الکتروانسفالوگرافی، امواج مغزی