ابراهیم آریانی قیزقاپان - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه محقق اردبیلی
گلتاج شریف نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد کودکان استثنایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
مریم اقازاده

یکی از بزرگترین معضلات آموزشی، کاهش انگیزه تحصیلی دانشجویان است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تعیین کننده های فردی و اجتماعی انگیزش تحصیلی دانشجویان انجام گرفت. روش شناسی پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه ی آماری این پژوهش را دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶، تشکیل می داد و ۳۸۵ نفر با بهره گیری از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه، آزمون انگیزش تحصیلی(والرند، ۱۹۸۵)، صفات شخصیت(نئو، ۱۹۸۶)، امید(اسنایدر، ۱۹۹۱)، خودکارآمدی عمومی(شرر، ۱۹۸۲)، حمایت اجتماعی(فلیمینگ، ۱۹۸۲) و ارتباط مثبت با دیگران(ریف، ۱۹۸۹) بود. روایی محتوایی پرسشنامه های مذکور با نظر اساتید روانشناسی بررسی و تایید گردید. داده های گردآوری شده با نرم افزار spss۲۲ و با استفاده از روش رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج نشان داد مولفه های فردی و اجتماعی به گونه معنی داری توان تبیین ۱۶/۰=R۲ درصد مولفه انگیزش تحصیلی را دارا هستند (۴۰/۰= R، ۰۴/۲۳= (۳۶۸، ۴)F و ۰۱/۰ > P) و سهم امید (۲۷/۰ =β )، انعطاف پذیری (۱۳/۰ =β ) و مولفه ارتباط مثبت با دیگران (۱۲/۰ =β ) در سطح اطمینان ۹۹ درصد معنی دار است. اما سهم بقیه مولفه های ارائه شده معنی دار نیست. بنابراین ضروریست تلاش در جهت بهبود و توسعه مولفه های فردی و اجتماعی به عنوان یک الویت جدی در دستور کار خانواده ها و سیاست گذاران و برنامه ریزان حوزه تعلیم و تربیت قرار گیرد.

انگیزش تحصیلی، صفات شخصیت، امید، خودکارآمدی تحصیلی، حمایت اجتماعی، ارتباط مثبت با دیگران