مجید سلجوقی بیدنی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، واحد لنجان،دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان،ایران
رضا قیامت - استادیار گروه مهندسی عمران، واحد لنجان،دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان،ایران

در حین وقوع زلزله، مقدار قابل توجهی انرژی وارد سیستم می شود که لازم است به طریقی جذب و مستهلک شود و یاآنقدر ساختمان سخت شود که تمامی نیرو به پی منتقل شود که این کار بسیار پرهزینه خواهد بود. در روش های مرسومطراحی ساختمان ها در برابر زلزله، مقاومت ساختمان به کمک ترکیبی از سختی، شکل پذیری و میرایی تامین میشودازاین رو امروزه استفاده از میراگرهای انرژی به منظور کاستن از صدمات سازه ای در حین وقوع زلزله جایگاه ویژه ای در طراحیو مقاوم سازی سازه ها یافته اند. وسایل کنترلی غیرفعال مانند میراگرها یک گزینه مناسب جهت جذب مقادیر گسترده ای ازانرژی زلزله می باشند که بدون مشارکت در باربری سازه ظرفیت جذب مقدار قابل توجهی از انرژی ورودی زلزله را به عهدهمی گیرند. میراگرها انواع مختلفی دارند که ازجمله آن می توان میراگرهای جاری شونده فولادی، میراگرهای اصطکاکی،میراگرهای ویسکوالاستیک و میراگرهای هیسترزیس را نام برد در این پژوهش به بررسی کاربردها و تاثیر میراگرهایهیسترزیس در سازه ها پرداخته شده است. لذا پس از معرفی انواع میراگرها به مرور مطالعات و پژوهش های پیشین انجام شدهدر مورد کارآیی میراگرهای هیسترزیس پرداخته شده و درنهایت مقایسه ای بین عوامل بررسی شده در این تحقیقات و نتایجحاصل انجام شده است.

میراگرهای هیسترزیس، عملکرد لرزه ای، سازه ها، زلزله، سیستم های کنترل لرزه ای