امید سقاپور - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش زلزله ، دانشکده عمران و معماری ، دانشگاه شهید چمران اهواز ، اهواز

در این پژوهش به بررسی سه قاب خمشی بتنی و قالب تونلی ۴، ۶ و ۸ طبقه در سازه منظم پرداخته شده است. ابتدا قاب ها براساس ویرایش چهارم استاندارد ۲۸۰۰ طراحی شدند و سپس با اعمال رکوردهای مختلف براساس ویرایش چهارم استاندارد ۲۸۰۰ به زلزله طرح تبدیل شده بودند، تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی قرار گرفتند. در پایان، بعنوان نتیجه گیری و جمع بندی، می توان گفت که سیستم قالب تونلی از روش های اقتصادی انبوه سازی است. تعداد طبقات بهینه در این روش، بین ۸ تا ۱۰ طبقه است. در این روش، هزینه ها در مقایسه با روش های رایج بتنی و فلزی به طور محسوسی کمتر است. طبق برآوردهای انجام شده توسط انبوه سازان مطرح، هزینه های تا اتمام اسکلت، دیوارها و اندودهای داخلی، نسبت به روش های رایج اسکلت بتنی و فلزی به ترتیب ۱۹ و ۳۸ درصد، کمتر است. نقطه ضعف اصلی این روش عدم امکان جوابگویی به انتظارات عملکردی پارکینگ هاست. در عمل، لازم است برای پارکینگ فضایی مجزا در نظر گرفته شود. در اکثر موارد، لازم است ساختمانی مستقل و جداگانه پیش بینی شود. از طرفی دیگر، شیب زمین پروژه نیز باید بسیار کم (حداکثر ۱ درصد) باشد . این سیستم صرفا برای طرح های انبوه سازی مطرح است و در پروژه های کوچک، قابلیت توجیه ندارد.

سازه، زلزله، پارامترهای لرزه، مهندسی عمران